Alain blogt op de motor
Powered by Honda and
BMW
|
|
|
2019
Centraal-Azië De voorbereidingen Deel 1 – Europa Het doel
lag vast, de route niet. De weergoden zijn ons genadig geweest, en hebben de
bakens uitgezet, zodat we veilig tussen de stormen door konden laveren. België,
Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Italië, Slovenië, Kroatië, Bosnië,
Montenegro, Albanië, Kosovo, Noord-Macedonië, Griekenland.
Deel 2 – Turkije Een brug van Oost naar West, met
een verrassende diversiteit in klimaat, landschap, cultuur en bevolking, tot
in de kleinste uithoeken, tot in het kleinste gezin. Deel 3 – Kaukasus Drie
landen, Georgië, Azerbeidzjan, en Armenië, twee bergmassieven, diverse volkeren,
twee godsdiensten. Een prachtig klimaat, en een bucolische invulling. Is dit
Azië, of is dit Europa, of eerder Eurazië? Deel 4 – Verweggistan – tot
Dushanbe Vijf landen: Turkmenistan,
Oezbekistan, Tadjikistan, Kirgistan,
Kazachstan. Ze beseffen meer en meer dat overleg en samenwerking
hun toekomst, welke ligt in de heropleving van de ‘Zijderoute’, zal
verzekeren.
Deel 5 – Verweggistan – vanaf
Dushanbe Vijf landen: Turkmenistan,
Oezbekistan, Tadjikistan, Kirgistan,
Kazachstan. Ze beseffen meer en meer dat overleg en samenwerking
hun toekomst, welke ligt in de heropleving van de ‘Zijderoute’, zal
verzekeren. Video Pandzji River - Afghaanse grens
Deel 6 – Mongolië Dit land heeft lang vastgehouden
aan zijn traditioneel nomadenleven. Daar komt nu verandering in door moderne
wegen, telecommunicatie, en de vlucht van jonge mensen naar de stad.
Deel 7: Siberië Een aangename verrassing: enorm
groot, erg afwisselend, en toch nog redelijk bevolkt en ontwikkeld langsheen
de Trans Siberische spoorlijn, ofwel in schilderachtige dorpjes met houten
huisjes maar ook in grijze huizen en fabrieken in de grote steden. v Deel 8: Starája
Rossía Het oude Rusland, een land
met ruige landschappen, bossen, moerassen, brede stromen, eeuwenoude
orthodoxe kerken, immense kloosters en kremlins, en
magnifieke paleizen, dit alles doorspekt met ruwe maar vaak aandoenlijke
Sovjet relieken. Deel 9: De aftocht De tocht is gereden, alle Turkistans, Verweggistans, Mongolistans,
Siberistans, en Sovjetistans
liggen achter de rug, en met deze laatste blik over onze schouders rijden wij
nu huiswaarts. Alle drie gaan we een nieuw
leven tegemoet. Frits, wiens vrouw Guusje net haar pensioen opnam enkele
weken terug. Udo, die zelf op pensioen ging net voor het afreizen: En ikzelf,
die nu eens eindelijk werk moet maken van mijn eigen pensioen, dat reeds meer
dan een jaar terug inging. En Dirkjan?
Die heeft na zijn onfortuinlijke panne in Mongolië nog schade in te halen.
Hij heeft zijn motor laten herstellen in Moskou, wat heel snel ging, en is
dan op zijn eentje verder gereden naar Scandinavië. Dag 158 (Dinsdag 3 september
2019): Om halfnegen vertrek ik
huiswaarts, en kom daar omstreeks halfelf aan. Ik was meer dan vijf maanden
en meer dan dertigduizend kilometer onderweg, doorheen bijna 30 landen. Het
zal wat tijd vergen om te wennen aan dit nieuwe leven, ver van ver weg,
maar ook alweer wat dichter bij mijn ultieme afreis, en met een nieuwe
beperkte invulling van mijn resterende beroepsloopbaan. Deze reis werd de
verwezenlijking van een veertig jaar oude droom: 100 jaar terug namen enkele
avonturiers en journalisten deel aan een rally tussen Peking en Parijs over
nauwelijks bestaande wegen met voertuigen welke je al net met de
term automobiel kon omschrijven. Deze prestatie sprak danig tot mijn
verbeelding maar bleef altijd een verre droom tot zo een tien jaar terug. |
